آلبوم «از خدا خواسته» مهستی

برای من خیلی جالبه که بدونم آهنگسازها و تنظیم کننده های یک آهنگ خوب یا آلبوم ماندگار چه کسانی هستند. چون در واقع این آهنگسازی، تنظیم و البته ترانه سرایی هست که باعث میشه آثار ماندگار موسیقی خلق بشن. هرچند تمام این عوامل در کنار خواننده باهم نقش دارند، ولی خواننده توانا بندرت میتونه شعر و آهنگ ضعیف رو شکوفا کنه. در مورد خواننده محبوب و عزیز مملکتمون خانوم مهستی، من میدونستم که آهنگسازهای مطرحی مثل صادق نوجوکی، محمد حیدری، جهانبخش پازوکی، انوشیروان روحانی و ... با ایشون همکاری داشتند. آخرین آلبوم این عزیزبه اسم «از خدا خواسته» در سال 1384 منتشر شد.  اما نمیدونستم که ... 

  این آلبوم با همکاری کامل «شادمهر عقیلی» بوده! یعنی شادمهر هم آهنگسازی و هم تنظیم و همینطور نوازندگی تمام آلبوم مهستی رو انجام داده. اون آهنگهای قشنگ که در آلبوم «از خدا خواسته» شنیدیم همگی ساخته شادمهره و چقدر خوب! چرا که حقیقتاً شادمهر با اینکه جوون بوده و اختلاف سنی قابل اعتنایی با اون نسل داشته، اما بخوبی تونسته آلبوم منسجم و هماهنگی با سبک و فضای آلبومهای پیشین مهستی خلق کنه. من وقتی آهنگهای دلنشینی مثل دنیا، زندگی و از خداخواسته رو میشنیدم فکر میکردم اینا ساخته استاد جهانبخش پازوکی یا بابک رادمنش یا اساتیدی از این سن و سال باشه.ولی وقتی فهمیدم ساخته شادمهر هست خیلی خوشحال شدم. تعجب انگیزتر اینکه اکثر این ترانه ها هم سروده مریم حیدرزاده است! این دیگه عالیه !!

  

متن ترانه ها رو در ادامه  ببینید. برای شنیدن آهنگها به اینجا برید.

طاقت

من هنوز چیزی نگفتم که تو طاقتت تموم شد
باقیشم بگم میبینی گریه هات کلی حروم شد
من که آسمون نبودم اما عشق تو یه ماهه
سرزنش نکن دلم رو بخدا اون بیگناهه
باز که ابری شد نگاهت بغضتم واسم عزیزه
اما اشکاتو نگه دار نذار اینجوری بریزه
حال من خیلی عجیبه دوست دارم پیشم بشینی

من نگاهت بکنم تا تو چشام عشقو ببینی
بدجوری دیوونتم من فکر نکن این اعتراضه
همیشه نبودن تو کرده این دلو کلافه
میدونم فرقی نداره واست عاشق بودن من
میدونم واست یکی شد بودن و نبودن من
اولش گفتم یه حسه یا یه احترام ساده
اما بعد دیدم یه عشقه حد و اندازش زیاده
بیا و مثل گذشته جز به من به همه شک کن
من بدون تو میمیرم بیا و بهم کمک کن

از خدا خواسته

به من نگاه کن واسه یه لحظه نگات به صد تا آسمون میارزه
من از خدامه که بکشم نازتو تا بشنوم یه لحظه آوازتو
من از خدامه پیش تو بمونم جواب حرفاتو خودم بخونم
من از خدامه بمونم دیوونت سر بذارم رو شهر امن شونت

من از خدامه بمونی کنارم من که بجز تو کسی و ندارم
من از خدامه که نباشه دوری فقط دلم میخواد بگی چجوری
من از خدامه که یه روز دعامون بره تو آسمون پیش خدامون
به عشق اونکه بعد اونهمه درد خدا یه بار نگاهیم به ما کرد

امتحان

شاید اگر دائم بودی کنارم یه روز میدیدم که دوست ندارم
میخوام برم که تا ابد بمونم سخته برای هر دومون میدونم
فکر نکنی دوری و اینجا نیستی قلب من اونجاست تو تنها نیستی
خودم میرم عکسام ولی تو قابه میشنوه حرفو ولی بی جوابه
رفتنه من شاید یه امتحانه واسه شناخت تو تو این زمونه

غصه نخور زندگی رنگارنگه یه وقتایی دور شدنم قشنگه
مراقبه گلدونه اطلسی باش یه وقتایی منتظره کسی باش
کسی که چشماش یه کمی روشنه شاید یه قدری هم شبیه منه
کسی که چشماش کمی روشنه شاید یه کمی شبیه منه

دنیا

دنیا که اینجوری نمیمونه همیشه
یه روز میای میگم نمیخوام و نمیشه
خیال نکن همیشه دلم برات میمیره
یه روزی برمیگردی که دیگه خیلی دیره

یه روز میای سراغم که خیلی وقته رفتم
هزار هزار بهونه از اون نگات گرفتم
این روزارو یادت باشه که یه وقت نگی نگفتی
اون روزا دور نیست که به یاده من بازم نیفتی
یه وقتی برمیگردی که فایده ای نداره
هر چی سرم آوردی دنیا سرت میاره

وقتی رفتم

هیچکی از رفتن من غصه نخورد هیچکی با موندن من شاد نشد
وقتی رفتم کسی قلبش نگرفت بغض هیچ آدمی فریاد نشد
وقتی رفتم کسی غصش نگرفت وقتی رفتم کسی بدرقم نکرد
دل من میخواست تلافی بکنه پس چشه هیچ کسی عاشقم نکرد
وقتی رفتم نه که بارون نگرفت هوا صاف و خیلی هم آفتابی بود
اگه شب میرفتم و خورشید نبود آسمون خوب میدونم مهتابی بود

دم رفتن کسی گفت سفر بخیر که واسم غریب و نا شناخته بود
اما اون وقتی رسید که قلب من همه آرزوهاشو باخته بود
چهره هیچ کسی پژمرده نبود گلا اما همه پژمرده بودن
کسائیکه واسشون مهم بودم همه شاید یه جوری مرده بودن

شب عید

ببین قلبم شکست اما نترسید ترقه بازی ترسیدن نداره
یکی خواستش دل و چیزی نگفتم دل خالی که دزدیدن نداره
تو این دیوونه رو باز امتحان کن ولی عاشق که سنجیدن نداره
می گی که شاید خوابم رو ببینی چشای خیس که خوابیدن نداره

میگم چشم تو باشه قبله ی من میگی چشم که پرستیدن نداره
هوای چشمم امشب ابره ابره ولیکن نای باریدن نداره
ازت خواستم بپرسم اما دیدم جواب نه که پرسیدن نداره
چه لبخندی زدی به گریه ی من عزیزم گریه خندیدن نداره

زندگی

زندگی جز با تو برام حرومه اگه نیای کار دلم تمومه
کاری تو کردی که بشه باورم عشقای این زمونه بی دوومه
یه روز برام گل میاری یه روز منو خوار میکنی
هیچ میدونی با این کارات منو گرفتار میکنی
یه روز میگی یارت میشم دوباره غمخوارت میشم
روز دیگه با طعنه هات حرفاتو انکار میکنی

یادم میاد یه روز برات مثل پریزاد بودم
تو باغ سرسبز چشات یه سرو آزاد بودم
هر واژه کلام تو موج زمان بود واسه من
هر روز اگه میدیدمت جوون بودم شاد بودم